Pulpliteratuur
Pulpliteratuur is e lectuur die is aangepast aan de smaak van het grote publiek. Het woord is afgeleid van een bepaald type tijdschrift dat werd gedrukt op goedkoop papier. Rond 1880 ontdekte men dat men papier kon maken van houtpulp die chemisch bewerkt werd. Omdat dit materiaal veel zuur bevatte, werd het snel bruin en bros. Pulplectuur zal eerder vergaan dan literatuur die op duur papier gedrukt is. We moeten er zuinig op zijn.
Kort voor 1900 introduceerde Frank A. Munsey de pulptijdschriften in de VS. Het woord pulp kreeg in uitgeverskringen de betekenis van tijdschriften die op een formaat van 254 bij 178 millimeter gedrukt waren. Andere formaten waren bedsheet (216 x 298 mm) en digest (140 x 191 mm.)
Met de goedkope tijdschriften richtte men zich tot een breder lezerspubliek. Nu bijna iedereen kon lezen en schrijven, zocht men met de pulptijdschriften de lagere middenklassen en de groepen daaronder. Bekende bladen waren The Argosy, Blue Book Magazine, Detective Story Monthly, Black Mask, The Shadow, Love Stories en Weird Tales. Later volgden de science fiction bladen zoals Amazing Stories en Astounding/Analog.
In ons land zijn talloze pulpseries verschenen, zoals Nick Carter, Buffalo Bill, Harry Dickson, maar in latere tijd ook Kasteelromans, Jerry Cotton, Perry Rhodan. En natuurlijk Lord Lister.
De tijdschriften bevatten in principe fictie. Met het oog op de doelgroepen koos men voor verhalen die sterk tot de emotie spraken en voor spectaculaire avonturen. Omdat de uitgevers voor de bladen voortdurend verhalen zochten, werden deze in een soort massaproductie geschreven, waarbij niet veel aandacht aan de stijl werd besteed. De auteurs werden per aantal woorden betaald, dus ze schuwden de bijvoeglijke naamwoorden en de pimpelpaarse beschrijvingen niet. Overigens hebben veel bekende schrijvers voor de pulp gewerkt zoals Isaac Asimov, Edgar Rice Burroughs, Raymond Chandler, Erle Stanley Gardner en Jack Vance.
Als een verhaal aansloeg, was het de moeite waard om er een reeks van te maken. Daardoor ontstonden langlopende series. Bijzonder interessant zijn de verhalen over gentleman_inbrekers.
Ik heb op deze site een paar van mijn artikelen gezet over Lord Lister, een reeks avonturenverhalen die tussen 1910 en 1967 in Nederland en België werd gepubliceerd, en over andere onderwerpen uit de pulpgeschiedenis. Die artikelen verschenen voornamelijk in het blad van de Lord Lister Klub Nederland. Inmiddels is het gehele onderzoek in boekvorm verschenen, eerst als Lord Lister en de gentleman-inbrekers, Hasselt 2012 en daarna als Pulp, gentleman-inbrekers in de triviaalliteratuur, Soesterberg 2014.
Kort voor 1900 introduceerde Frank A. Munsey de pulptijdschriften in de VS. Het woord pulp kreeg in uitgeverskringen de betekenis van tijdschriften die op een formaat van 254 bij 178 millimeter gedrukt waren. Andere formaten waren bedsheet (216 x 298 mm) en digest (140 x 191 mm.)
Met de goedkope tijdschriften richtte men zich tot een breder lezerspubliek. Nu bijna iedereen kon lezen en schrijven, zocht men met de pulptijdschriften de lagere middenklassen en de groepen daaronder. Bekende bladen waren The Argosy, Blue Book Magazine, Detective Story Monthly, Black Mask, The Shadow, Love Stories en Weird Tales. Later volgden de science fiction bladen zoals Amazing Stories en Astounding/Analog.
In ons land zijn talloze pulpseries verschenen, zoals Nick Carter, Buffalo Bill, Harry Dickson, maar in latere tijd ook Kasteelromans, Jerry Cotton, Perry Rhodan. En natuurlijk Lord Lister.
De tijdschriften bevatten in principe fictie. Met het oog op de doelgroepen koos men voor verhalen die sterk tot de emotie spraken en voor spectaculaire avonturen. Omdat de uitgevers voor de bladen voortdurend verhalen zochten, werden deze in een soort massaproductie geschreven, waarbij niet veel aandacht aan de stijl werd besteed. De auteurs werden per aantal woorden betaald, dus ze schuwden de bijvoeglijke naamwoorden en de pimpelpaarse beschrijvingen niet. Overigens hebben veel bekende schrijvers voor de pulp gewerkt zoals Isaac Asimov, Edgar Rice Burroughs, Raymond Chandler, Erle Stanley Gardner en Jack Vance.
Als een verhaal aansloeg, was het de moeite waard om er een reeks van te maken. Daardoor ontstonden langlopende series. Bijzonder interessant zijn de verhalen over gentleman_inbrekers.
Ik heb op deze site een paar van mijn artikelen gezet over Lord Lister, een reeks avonturenverhalen die tussen 1910 en 1967 in Nederland en België werd gepubliceerd, en over andere onderwerpen uit de pulpgeschiedenis. Die artikelen verschenen voornamelijk in het blad van de Lord Lister Klub Nederland. Inmiddels is het gehele onderzoek in boekvorm verschenen, eerst als Lord Lister en de gentleman-inbrekers, Hasselt 2012 en daarna als Pulp, gentleman-inbrekers in de triviaalliteratuur, Soesterberg 2014.